توضیح کتاب:رویکردی تطبیقی در بررسی و مقایسه عناصر روایی در قصه حضرت یوسف در قرآن کریم و داستان سیاوش در شاهنامه فردوسی است. نگارنده درصدد آن است تا با تحلیل این عناصر، مصادیق آن‌ها را در آیات قرآن و شاهنامه ارایه نماید و تلاش فردوسی را در بهره‌جستن از قرآن کریم و استفاده از ابزار هنری قصه درجهت تکمیل اهداف تربیتی، واکاوی نماید. این رویکرد تطبیقی در فصل چهارم مورد توجه قرار گرفته و درجهت رسیدن به آن، ابتدا به کلیات و ادبیات تحقیق پرداخته شده و پس از ارایه گزارشی از دو داستان مذکور، به بررسی تحلیلی آن‌ها و سرانجام به موضوع اصلی، پرداخته شده است. سبک، ایجاز، لحن، آهنگ، توصیف و تصویر، طرح و پی‌رنگ، شخصیت و شخصیت‌پردازی، کشمکش، گفتار انسانی، شرکت‌دادن مخاطب در تکمیل و تفسیر صحنه‌ها و پرده‌ها، صحنه و صحنه‌پردازی، شگفت‌انگیزی، نماد، راوی و خیال، برخی از عناصری هستند که در داستان‌های قرآنی مشاهده می‌شود و برخی از آن‌ها در شاهنامه نیز به‌چشم می‌خورد.
