اندیشه عدالت

نویسنده در این کتاب نظریة «عدالتِ جان رادلز» مهم‌ترین نظریه‌پرداز عدالت در قرن بیست و یکم را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد. وی در این کتاب رهیافتی جانشین را در مقابل نظریه‌های رایج عدالت ارائه می‌کند که در آن با تکیه بر قابلیت انسانی، این‌گونه استدلال می‌کند که متغیر کانونی‌ای که در بحث عدالت باید مورد توجه قرار گیرد همانا قابلیت افراد در دستیابی به زندگی دلخواه است. به زعم وی، تکیه مشاغل و حرف ‌بر در آمدها را که در رهیافت مطلوبیت‌گرایی منجر به برخورداری از کالا و در نتیجه مطلوبیت می‌شود، با تکیه بر دیدگاه رادلز که بهبود وضعیت کم‌درآمدترین اقشار را مورد توجه قرار می‌دهد، برنمی‌تابد. او معتقد است شرایطی که فرد در آن قرار دارد کاملاً از متغیری به نام «درآمد» پیروی نمی‌کند. مسئلة اساسی در اندیشة نویسنده آن است که تبیین چیستی عدالت به داشته‌های ما از اطلاعات اولیه یا پایة اطلاعاتی ما بستگی دارد. در واقع نویسنده در این کتاب برخلاف غالب نظریه‌های عدالت مدرن که بر جامعة عادلانه تمرکز دارند، به بررسی و واکاوی مقایسه‌های واقعیت‌محور که به پیشرفت یا پس‌رفت عدالت معطوف‌اند، می‌پردازد. در این مسیر اندیشه‌های دانشمندانی چون: «اسمیت»، «گوندورسه»، «وولستونکرانت»، «نتبام»، «کارکس»، «میل» و... نیز مورد مطالعه قرار گرفته است.