کارلوس کاستاندا و مسئله سلوک

بررسی ویژگی‌ها و بیان اصول و مبانی عرفان مطرح‌شده از سوی «کارلوس کاستاندا» به عنوان یکی از «عرفان‌های نوظهور» است. عرفان ساحری، جادوگری، آیین «شمنیسم»، ناوالیسم، درمان‌گری، عرفان عقاب و... از جمله نام‌های عرفانی است که کاستاندا پایه‌گذار آن بوده است. او ادعا نموده است که قصد تاسیس نظام فلسفی یا ارایه نظریات تئوری را ندارد، بلکه می‌خواهد نظام عملی را بیان نماید که بر پایه معرفت از نوع شهودی است. این عرفان به عنوان گرایشی از عرفان‌های سرخ‌پوستی دارای ویژگی‌هایی می‌باشد که برخی از آن‌ها عبارتند از: جایگاه ویژه و حیاتی ناگوال یا پیر و مرشد، عقل‌ستیزی، جنگ‌جویی، اقتدار و قدرت، کهولت، شکارچی‌گری و جنون اختیاری. دویدن در تاریکی، خودداری از آمیزش جنسی، تغییر نوع تصور از خود، مصرف گیاهان روان‌گردان، خیره‌شدن، درست‌راه رفتن و عمل بدون چشم‌داشت، برخی از آموزه‌های عملی این عرفان به‌شمار می‌رود.