بانوی ایران حضرت فاطمه معصومه (ع)

حضرت فاطمه معموصه(س) در اوّل ماه ذی‌القعهدة سال 173ق در مدینة النبی و در بیت مطهّر امام موسی کاظم(ع) به دنیا آمد. از لقب‌های مهم آن بانو، معصومه است که از طرف حضرت امام رضا(ع) برادر ارجمندش به ایشان داده شد. زندگی کوتاه حضرت معصومه(س) سرشار از دردها و حوادث اندوهگینی است که از آن جمله است: اسارت پدر؛ از دست دادن پدر در ده سالگی؛ زندگی در غربت در مدینه؛ شاهد اسارت رفتن برادر؛ شاهد صحنة شهادت برادر و برادرزادگان؛ مسمومیت به دست زن یهودیه؛ هجرت به قم و به سر بردن در غربت و بیماری و رحلت دور از برادر در غربت. کتاب حاضر درباره مقام شامخ حضرت فاطمه معصومه(س) و زندگانی ایشان در پنج فصل به نگارش در آمده است. فصل نخست کتاب به مطالب مصوّری از جمله جایگاه امام و پیامبر؛ شرایط مدیریت و رهبری؛ تنگناها و موانع عصر ظهور و امام از دیدگاه امام یا عقل کلّی اختصاص یافته است. معصوم و معصومه؛ سفر در خاک و عروج به افلاک؛ عروج به اعلاعلیین و سقوط به اسفل سافلین و «قم در گذر تاریخ» تاریخ عنوان‌های دیگر فصل‌های کتاب هستند.