زار در ایران و کشورهای دیگر

در میان ساکنان کشورهایی مانند:‌ایران، اتیوپی، مصر، سودان، عربستان، کویت و... اعتقاد به زار به عنوان یار، روح یا موجود اثیری که در وجود آدمیان لانه می‌کند و سبب ناخوشی آنان می‌شود وجود دارد. زار کلمه‌ای است که در زبان فارسی وجود دارد و به جز شکل خاصّی از آن در زبان مهریک (زبان حبشة قدیم) و زبان‌های رایج هیچ یک از کشورهای که در اعتقاد به زار سهیمند وجود ندارد. در برخی از این کشورها، اعتقاد به زار به بخش خاصّی محدود است (جنوب ایران) و در برخی دیگر در کشور پراکنده است. (اتیوپی، سودان، مصر). در شمال کشورهای یاد شده، اعتقاد به زار منجر به تشکیل گروه‌هایی می‌شود که در خلال برگزاری مراسم خاصّی که با بخور، موسیقی و حرکات همراه است، در پی رهایی خود از زار هستند. هدف از این پژوهش، گرد آوردن اطّلاعاتی درباره زار در ایران (در بندرعبّاس و قشم) و دیگر کشورها، ریشه‌یابی اعتقادات درباره زار و درک وجود و دلایل رواج آن است.