تصمیم گیری راهبردی موعودگرا

دورة غیبت کبرای امام زمان (عج)، به دلیل فقدان ظاهری آن حضرت، نوعی دورة حرمان تلقی میشود؛ لیکن آنچه در این میان حائز اهمیت است، مسالة نوع ارتباط میان شعیان و امام و به بیان دیگر مسالة «حکومت و ولایت» است. بیشک، کشورداری بدون الگوی مناسب برای تصمیم گیری راهبردی، میسر نیست. بنابراین نظام اسلامی، راهبردی را با عنوان نظریة «ولایت فقیه» در اختیار کشورداران قرار میدهد. در این راهبرد، پایه های تفکر مهدویت ملاک و مدل اصلی نظام تصمیم گیری استراتژیک است. نگارنده در کتاب حاضر، ضمن معرفی و نقد الگوهای استراتژیک غربی، الگویی را با عنوان تصمیم گیری راهبردی موعودگرا» متکی بر نظریة ولایت فقیه در نظام اسلامی مطرح و به تشریح این الگو از بعد سند چشم انداز بیست سالة ایران پرداخته است.