ابزار فریبکاری صوفیان

جایگاه تصوف در اسلام از مسایل بنیادی و پردامنه ای است که با اضافه کردن پسوند «اسلامی» به تصوف، اسلامیت آن ثابت نشده و نمیشود؛ چنان که اسلامیسازی تصوف در آخرین روزهای نیمة اول قرن سوم ه . به دلیل آنکه تظاهر ضداسلامی در آن دیده میشود، چندان مهم نبود. اما بعدها که آداب و سنن صوفیانه به صورت حلقه های ذکر، مسلمانی را تحت الشعاع مراسم خاص خود قرار داد، مسلمانان را نسبت به مسلمانی تصوف دچار شک و تردید نمود. زیرا اهل تصوف در ادعای خود، دلایل قرآنی و روایی نداشتند. مهمتر آن که، آنها عملا در مقابل عملکرد ائمه (ع) اعتراض میکردند. صوفیان از همین ابزار ادعای اسلامی بودن تصوف در جهت فریب عده ای از مردم عامی سود جسته و آنها را به عضویت فرقه های صوفیه درآورده اند. با این حال باید گفت که تردیدی در ساختگی بودن ادعای آن فرقه وجود ندارد. کتاب حاضر، حاوی مقالاتی دربارة تصوف فرقه ای و ابزار فریبکاری صوفیان است که در آنها نظرات منصبداران و نویسندگان صوفی نظیر: نعمت الله کوثری، دکتر احسان اشعری، گنابادیان و... و همچنین برخی نویسندگان غیرمسلمان دربارة این فرقه و ادعای اسلامی بودن آن آورده شده است.