نقد هنری و ادبی

در زبان فارسی، واژة نقد به مفهوم جدا کردن سره از ناسره و تشخیص دادن خوب از بد است. نقد هنری در حیطة هنرهای تجسمی از دوران رنسانس همراه با زندگی‌نامه‌نویسی خود را نشان داد. اولین شالوده‌های نقد هنری به مفهوم امروزی، در نوشته‌های «لورنز و گیلبرتی»، هنرمند اهل فلورانس دیده می‌شود. بزرگان بسیاری خصوصا فیلسوفان سال‌های مختلف، تعاریف زیادی از هنر و فلسفة آن داشته‌اند. از جمله نیچه فیلسوف آلمانی که بیان می‌کند: «دیگر مطمئن شده‌ام که هنر والاترین رسالت‌ها را دارد». کتاب حاضر به منظور استفادة علاقمندان رشته‌های پژوهش‌ هنر، هنرهای سنتی، گروه تجسمی، گروه نمایش، گروه مرمت و... به چاپ رسیده است و مباحث مختلفی را شامل می‌شود که از آن جمله است: نقد ادبی و هنری؛ مکتب‌های ادبی؛ ادبیات جهان؛ فهرست آثار ادبی جهان؛ ادبیات ایران؛ فهرست آثار ادبی ایران؛ و فهرست نمایش‌نامه‌های جهان.