از جامعه بین‌الملل تا جامعه جهانی

نگارنده در کتاب حاضر می‌کوشد، در کنار دغدغة مداوم درک معنا و ماهیت امنیت، چهارچوبی برای فهم امنیت در عصر جهانی شدن ارائه دهد و معتقد است که نظریة «مکتب انگلیسی» برای فهم جهان جدید و امنیت ملی و بین‌المللی در فضای آن، می‌تواند ابزاری مناسب باشد. مکتب انگلیسی «پلورالیسم» مدعی است که سیستم بین‌الملل، جامعة بین‌الملل و جامعة جهانی، هر سه به صورت هم‌زمان و بالفعل وجود دارند. از نظر محققان مکتب مزبور، جامعة بین‌الملل، گروهی از دولت‌هاست که نه تنها یک سیستم را تشکیل می‌دهند، بلکه از راه گفت‌وگو استقرار می‌یابند و در آن اعضا بر سر قواعد و نهادهای مشترک جهت برقراری روابط توافق می‌کنند و منافع مشترکشان را در بقای ترتیبات مذکور می‌دانند. از این جهت جامعة بین‌الملل، حالت جامعة بشری را دارد که از افراد تشکیل شده است؛ افرادی که هم از جامعه تاثیر می‌پذیرند و هم بر آن اثر می‌گذارند. نگارنده در ادامه به دو ارزیابی متفاوت از سرشت جامعة جهانی می‌پردازد: نگرش «پلورالیستی» که در آن دولت‌ها مسلط می‌مانند و حاکمیت دولتی هم‌چنان برتری سیاسی و حقوقی‌اش را حفظ می‌کند؛ و نگرش «سوسیداریستی» که ارزش‌های جهان وطنی و هنجارهای جهان‌شمول را در نظمی جهانی درهم‌تنیده می‌داند. وی در پایان کتاب تصویری از جامعة بین‌المللی معاصر را ترسیم و تغییرات ایجاد شده در دو قرن اخیر را ارزیابی می‌کند و پیشنهادهایی را برای دستور کار پژوهشی مکتب انگلیسی عرضه می‌دارد.