اوتیسم، بازی و تعامل اجتماعی

برای کودکان مبتلا به اوتیسم، زندگی اجتماعی، مانعی محسوب می‌شود که تا وقتی به ارزش‌های ملموس و قابل مدیریت تبدیل نشود معنایی ندارد. به عقیدة نگارنده، تعامل اجتماعی، حوزة چالش‌برانگیزی برای این کودکان است که به وسیلة بازی‌های خاص می‌توان آن را ارتقا داد. کودکان هنگام بازی با هم بودن را درک می‌کنند و به یک‌دیگر پاسخ و واکنش‌های هیجانی ابراز می‌کنند. نگارنده در کتاب حاضر به منظور کمک به کودکان مبتلا به اختلال‌های اوتیسم، ایده‌ها و مثال‌های کاربردی از بازی‌های گروهی، مطرح کرده است. وی در سه فصل رویکرد تربیتی به بازی، بازی‌های ساده و پیچیده و بازی‌هایی با قوانین اجتماعی را توضیح داده است. از جملة این بازی‌ها می‌توان به بازی بادکنک، موش، فروشگاه و بازی انتظار اشاره کرد.