وامق و عذرا (منثور و منظوم)

«وامق و عذرا» نام افسانه‌ای کهن است که ریشه یونانی دارد؛ و نخستین بار«عنصری» شاعر معروف دوره غزنویان آن را به نظم درآورد. داستان حکایتی از عشق دو دلداده را بازگو می‌کند با این مضمون که«عذرا» کنیزکی در زمان«اسکندر ذوالقرنین» بوده که جوانی به اسم «وامق» فریفته او می‌شود. آنچه در کتاب می‌خوانید مروری کوتاه بر این داستان عاشقانه است که هم به‌صورت نظم و هم نثر تدوین یافته، و مؤلف با آوردن بخش‌های عمده‌ای از آن به بررسی ویژگی‌های داستان می‌پردازد. ضمن آن که در پایان کتاب معانی لغات و اصطلاحات پیچیده داستان تبیین شده‌است.