رضا عباسی

رضا عباسی در حوالی دهة 970 ه چشم به جهان گشود. پدر او مولانا علی‌اصغر کاشانی جزء کارکنان کارگاه هنری کتابخانة سلطنتی شاه تهماسب بود و به سبب خلافی که از او و چند نقاش دیگر کارگاه سرزد، گوش و بینی بر باد داد. رضا قریحه هنرمندانه را از پدرش به ارث برده و از دوران کودکی سروکارش با رنگ و قلم‌مو افتاد. دیری نیامد که در عنفوان جوانی در زمرة کارکنان کارگاه هنری قرار گرفت و در کنار هنرمندان نامداری چون سیاوش گرجی، شیخ محمد سبزواری، و محمد هروی به کسب تجارت پرداخت. او در سال‌های 995 تا 1005 ه در کنار هنرمندان در کتاب‌آرایی شاهنامة شاه‌عباسی مشارکت کرد و اجرای چندین نگارة آن را به عهده گرفت. رضا با تقلیدهایی که از آثار بهزاد انجام می‌داد، دین خود را به این استاد مسلم نگارگری ایران ادا کرد. از شاگردان برجستة وی می‌توان معین مصور، افضل حسینی، محمدیوسف و... را نام برد. جلد هشتم از مجموعة «مخافر هنری ایران» به معرفی این هنرمند برجسته و شرح زندگی و فعالیت‌های معنوی وی اختصاص دارد.