کردها و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

کتاب حاضر موقعیت جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی قوم کرد را تشریح کرده است. نویسنده در مقدمه بر شناخت گروه‎های قومی در منطقه خاورمیانه به ویژه چهار کشور ترکیه، عراق، ایران و سوریه تأکید کرده است و به نقش و تأثیر تحولات مناطق کردنشین بر سیاست خارجی اشاره می‏کند. او پس از این مقدمه درباره ارتباط گروه‎های قومی و نظریه قوم‏گرایی با مقوله تأمین امنیت و سیاست خارجی و نیز سیاست‎های پیچیده بین‏المللی که گاه به منازعات قومی مذهبی داخلی دامن می‏زند؛ بحث کرده است و مصادیق آن را با ذکر تحولات برخی از کشورها نشان می‏دهد. هویت، قومیت و سیاست خارجی و تأثیرات هر یک از این عوامل بر یکدیگر از دیگر مطالبی است که نگارنده بدان می‏پردازد. او در فصل دوم راجع به بررسی تحولات مناطق کردنشین در دوره معاصر و رقابت‎های چهار دولت یاد شده با یکدیگر و چگونگی دستیابی به توازن قوا در این مناطق سخن گفته است. مؤلف در دنباله سخن خود رشد ناسیونالیسم کردی و چالش آن را با دولت‎ها، مورد بحث و پژوهش قرار داده است و گزارشی از سیاست ایران در برابر تحولات مناطق کردنشین در طی این سال‎ها ارائه می‏کند و بر این نکته تأکید می‏دارد که منطق واقع‏گرایی، بایستی بر رفتار این دولت‎ها حاکم باشد تا از رویدادهای پرشتاب خشونت‏زا و ناامنی‏های این مناطق پیشگیری گردد. او در پایان معتقد است این واقع‏گرایی بایستی بر پایه داد و ستدهای هویتی و فرهنگی، تمدنی و تاریخی شکل گیرد و هر چه بیشتر پیوندهای فرهنگی و مدنی در این منطقه با دیگر اقوام گسترش یابد و تقویت گردد.