نیت: گفتاری کوتاه درباره نیت و اهمیت آن (متن سخنرانی آیه‌الله طباطبایی)

"نیت" معانی گوناگونی دارد، اما معنای اصلی آن "باعث" است؛ یعنی همان که حرکت می‌دهد؛ به عبارت ساده‌تر یعنی آن‌ چیزی که موجب می‌شود فرد کاری را انجام دهد، اما هر محرکی که موجب انجام کاری می‌شود نمی‌تواند خالص باشد؛ چرا که خلوص نیت به راحتی در اختیار انسان قرار نمی‌گیرد و نیاز به مقدماتی چون، شناخت خدا، شناخت قیامت، کسب معرفت و... دارد. نیت دارای درجات بسیاری است که آخرین درجۀ آن "عبادت عارفین" است، مانند عبادت امیرالمومنین (ع) که ایشان در این باره می‌فرمایند: "خدایا من عبادت تو را می‌کنم یعنی نیتم عبادت توست، نه اینکه برای خوف آتشت وبرای عشق حور و جنتت، من تو را یافتم که شایستۀ عبادت هستی". در این میان، به یقین می‌توان گفت: یکی از نمونه‌هایی که در طول تاریخ نمایانگر واقعی عمل و نیت خالصانه است واقعۀ عاشورا است. بدون شک وجود همین نیت خالص در همۀ یاران امام حسین (ع)، موجب بقا و ماندگاری این واقعۀ عظیم شده و روز به روز بر مریدان این نهضت افزوده است.