اهمیت و روشهای ارزیابی MRD پس از پیوند آلوژنیک سلولهای بنیادی

پیوند آلوژنیک سلول بنیادی یا (SCT)، درمان انتخابی برای بیماران لوسمیکی (کسانی که بدخیمی خون یا مغز استخوان دارند) است که اصولا به روش‌های شیمی‌درمانی متداول و معمول، پاسخ ضعیفی می‌دهند. برخلاف میزان بالای رمیژن پس از SCT، عود مجدد بیماری باقی‌ماندۀ جزئی، یکی از مهم‌ترین علل ناکامی پروسه‌های درمانی است. بنابراین دسترسی به روش‌های حساس ضروری است که قادر باشند بیماری باقی‌ماندۀ جزئی یا (MRD) را به منظور شناسایی بیمارانی که احتمال عود در آن‌ها بالاست، ردیابی کند تا در زمان مناسب درمانگر بتواند مداخلات درمانی لازم را برای کاهش تودۀ توفورال انجام دهد. حساس‌ترین و متداول‌ترین روش ردیابی MRD بر اساس تکنیک PCR یا واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز است. هدف نهایی این تحقیق نیز بررسی اهمیت بالینی ردیابی MRD در بیماران لوسمیک پس از دریافت پیوند سلول بنیادی است.