زبان: فارسی
ردهبندی دیویی: 955.04
سال چاپ: 1387
نوبت چاپ: 1
تیراژ: 2500 نسخه
تعداد صفحات: 368
قطع و نوع جلد: وزیری (گالینگور)
شابک: 9789648727265
کد کتاب در گیسوم: 1475009
توضیح کتاب:از زمان ورود اسلام به ایران تا دورۀ کریمخان زند در قرن دوازدهم هجری، دیلمیان (آل زیار و آل بویه) تنها فرمانرواییهای خالص ایرانی هستند که بر بخشهای حساسی از ایران فرمان راندهاند و از این روی در تاریخ دورۀ اسلامی ایران جایگاهی ارجمند دارند. به ویژه این که اینان توانستند برای نخستین بار پس از شکست ایرانیان از عربها نقش تعیینکنندهای در بغداد داشته باشند. آل بویه یا دیلمیان، سلسلهای از امرای دیلمی هستند که چند شعبۀ مختلف از آنها با عناوین دیالمۀ فارس، بغداد، ری، اصفهان، همدان و کرمان، روی هم رفته، از حدود سال 320 تا سال 448 ه . ق در ولایات فارس، عراق، خوزستان، کرمان، ری و همدان سلطنت کردهاند. آل بویه بر بغداد تسلط پیدا کردند و با عنوان شاهنشاه در مساجد و منابر بغداد برای خویش خطبه خواندند و خلافت عباسیان را به نهایت ضعیف کردند. آل زیار نیز که سلسلهای ایرانی بودند از حدود سال 316 ه . ق تا 435 ه . ق در حدود گرگان، طبرستان و گیلان حکومت میکردند و موسس آن مردآویج زیاری بود که نسب خود را به شاهان قدیم ایران میرساند. نگارنده در کتاب حاضر به تاریخ دیلمیان شامل آل زیار و آل بویه و همچنین علویان طبرستان پرداخته است. کتاب، جلد سوم از مجموعۀ "سدههای گمشده" میباشد. نویسنده در کتاب تلاش کرده تا برای آشتی دادن خوانندگان با تاریخ، تا حد امکان از کسالتبار و ملالآور بودن سنتی تاریخ، که منجر به برداشتها و دریافتهای کلیشهای میشود، بکاهد.