ازلیه النفس و بقائها

سعبد بن منصور مشهور به "ابن کمونه" فیلسوف، طبیب و کیمیادان، در زمان فرمانروایی مغولان در قرن هفتم در بغداد می‌زیسته است. او تالیفاتی در طب و فلسفه و کیمیا دارد و بعضی کتب گذشتگان مانند اشارات ابن سینا و تلویحات شهاب‌الدین سهروردی را شرح کرده است. از ابن کمونه حدود 30 کتاب و رساله موجود است. رساله‌ی "ازلیه النفس و بقائها" را ابن کمونه به زبان عربی به رشته‌ی تحریر درآورده است. ابن کمونه در این اثر به شرح و بسط برهان اختراعی خویش بر ازلیت و ابدیت نفس می‌پردازد. اثر حاضر مشتمل بر دو مقاله است که هریک دارای سرآغازی جداگانه است. مقاله‌ی نخست در اثبات ابدیت نفس است و مقاله‌ی دوم در اثبات ازلیت و قدم نفس و این که نفس نه مزاج است و نه متولد از مزاج . کتاب حاضر تصحیحی است از رساله‌ی "ازلیه النفس و بقائها" که بر اساس پنج نسخه از کتاب از جمله نسخه‌ی خطی کتابخانه‌ی مجلس شورای اسلامی به شماره‌ی 3814 به شیوه‌ی تصحیح التقاطی صورت گرفته است.