امام‌زاده قاسم "دزج بالا"، یا، "بالادژ"

آبادی "بالا دژ" که با تدفین یکی از سادات مهاجر به ری، در قرن سوم هجری قمری "امام‌زاده قاسم" نامیده شده است، نسبت به "پایین‌ دژ" یا همان "دژ آشوب" و دزاشیب امروزی، یک آبادی کوهپایه‌ای خلوت و دورافتاده محسوب می‌شده است. اما امروزه، جز چند بنای محدود، چند معبر تنگ و پیچاپیچ و درختانی حافظ خاطره‌ی باغ‌ها، نشانی از روستایی بودنش نیست. این کتاب به معرفی‌ "امام‌زاده قاسم" و تاریخچه‌ی شکل‌گیری و نیز فرهنگ مردمان آن اختصاص دارد که با بهره‌گیری از تصاویر و نقشه‌های تهران قدیم و جدید و نیز مصاحبه‌ای که با ساکنان قدیمی آن انجام گرفته فراهم آمده است.