یادداشت‌هایی از یک دوران سپری نشده

نوشتار حاضر، دربرگیرنده‌ی گفتارهایی است از "علی معلم" مدیر مسئول مجله‌ی دنیای تصویر و کارگردان که در بخش نخست حکایت‌هایی به زبان طنز آورده شده است. در واقع او که در جامعه‌ای است که زیر فشار سنت‌های تجدد، تجارب را نادیده می‌گیرد، می‌کوشد از طریق حکایت‌گری و نیشتر اخلاقی، آن‌ها را به آموختن از این تجارب فرا خواند و بخش‌های بعد، نقدی است بر سینمای ایران که با زبانی طنز، مسائلی از این دست را شامل می‌شود: "عدم اقدام به موقع برای ساخت سالن‌های سینما توسط مسئولان فرهنگی"، "قرار نگرفتن هر کس در جایگاه مناسب خویش در سینمای ایران"، "رابطه‌ی نان و نویسنده"، "نتایج خودکامگی در مدیریت فرهنگی"، "توجه دادن به مسئولان به چاپ ویژه‌نامه‌ی کودک و نوجوان"، "برگزاری جشنواره‌ها و فستیوال‌های غیر ضروری"، "کاستی‌های فرهنگ پژوهش در سینمای ایران"، "معضل تبلیغات سینمای ایران" و "آینده‌ی سینما و نگرانی‌های امیدوار کننده".