ندای غیبی

اشعار این مجموعه بیشتر در قالب غزل و آزاد سروده شده، نمونه‌ای از آن بدین قرار است: بر فراز تپه‌های پر نشیب/ مانده از من یک پرستویی غریب/ از پس دیوارهای کودکی/ مانده صدها آرزوی بی‌نصیب/ خاطرات تلخ و شیرین زمان/ در ضمیرم قصه‌ها گوید عجیب/....