کمال‌الدین بهزاد

کتاب حاضر شامل معرفی و نقد و بررسی آثار کمال الدین بهزاد نقاش ایرانی است. ظاهرا وی در حدود سال 870 یا چند سالی پیش از آن ولادت یافته است. زادگاهش هم بنابر مشهور شهر هرات بوده است. مطابق روایتی که قاضی احمد در کتاب گلستان هنر آورده است در کودکی یتیم ماند و میرک نقاش پرورش و نگهداری او را بر عهده گرفت... مطابق روایت مولف حبیب السیر خواجه میرک در آن زمان در علم تصویر و تذهیب نظیر نداشت به علاوه در نوشتن کتیبه های عمارات و ابنیه بی مثل بود.... مجموعه آثار بهزاد روی هم رفته هم مشتمل بر مضامین رزمی و حماسی است، هم متضمن معانی بزمی و عشقی و البته بیان حرکات و احوال و اطوار اشخاص هم در هر دو شیوه کاملا استادانه است. در جزئیات آثار او نشانه تمایل به نوعی رئالیسم محسوس است. هنرمند مخصوصا سعی دارد حوادث مورد نظر را در قیافه ها با وجود کوچکی و ریزی آنها و در حرکات با وجود محدودیت از حیث جا و از حیث مضمون که پیروی از شاعر را لازم میکرده است - نشان دهد و حتی حرکات حیوانات را نیز به دقت ملاحظه و رعایت میکند. روی هم در آثار بهزاد آمیزگاری و هماهنگی رنگها تا حدی جزو مختصات سبک وی به شمار می آید. بعضی کارهایش نشان میدهد که صورت را اول بزرگ می کشیده است و بعد آنها را به مقیاس کوچکتر ترسیم میکرده است.