برای ادامه‌ی این ماجرای پلیسی قهوه‌ای دم کرده‌ام ...

سروده‌های این مجموعه به شیوه نو و با عناوینی از این دست به طبع رسیده است: "ایستگاه"، "گوجه سبز نارس"، "آخر بازی"، "آخرین خیابان تهران"، "گریه"، "سنگ چخماق "و "به تنگی آویخته می‌مانم :"به تنگی آویخته می‌مانم/ آب از سرم جاری نمی‌شود/ طبیعی است کم کم کرخت شوم/ /...دلخوشی آسمانی که روزی تهنگی بزرگ بلعیدش/ و وقتی که دیگر خیلی دیر شده بود تو در خلیج برایم دست تکان دادی/ به تنگی آویخته می‌مانم/ و ساده است :من باختم .!