نیم نگاهی به نقش ادبیات داستانی در تربیت دانش‌آموزان

آنچه نقش داستان را به‌منزله ابزار آموزشی بارز می‌کند این است که داستان‌ها با بهره‌گیری از ساختاری منسجم به شرح واقعه یا مجموعه‌ای از وقایع تخیلی می‌پردازند و موجب رشد شخصیت‌ها، انگیزه‌ها، و آهنگ داستان می‌شوند و تجربه‌ای را با خواننده به اشتراک می‌گذارند. پیگیری موضوعی مشخص، که در جهت کمال شخصیت و پی‌رنگ داستان است، انسجام فکری کودک را ممکن می‌کند. نکته مهم دیگر انتخاب موضوعات این داستان‌ها از میان مسائل عادی و روزمره است. هدف این است که، با اشاره به اهمیت ضمنی این وقایع به‌ظاهر پیش‌پاافتاده بتوان پیچیدگی‌های ذهن و رفتار انسان را نشان داد و از این طریق خواننده را به تفکر واداشت. مفاهیم و اصول ادبی موجود در بسیاری از کتاب‌های کودکان، ازجمله شخصیت‌پردازی، پی‌رنگ و موضوع و ساختار منابعی غنی برای آموزش تفکر هستند. لذا در کتابی که در دست دارید به بررسی ادبیات داستانی و نقش آن در تربیت دانش آموزان پرداخته‌ شده است.