زبان: فارسی
ردهبندی دیویی: 303.484
سال چاپ: 1399
نوبت چاپ: 1
تیراژ: 500 نسخه
تعداد صفحات: 240
قطع و نوع جلد: رقعی (شومیز)
شابک 10 رقمی: 6229579405
شابک 13 رقمی: 9786229579404
کد کتاب در گیسوم: 11726939
توضیح کتاب:چهار فصل اول این کتاب به مباحث علمی و نظری میپردازد. فصل اول، مکانیسم کُنشها و واکنشهای اجتماعی، ارتباط آن با اندیشههای درست و نادرست و نظریههایی در همین راستا را بیان میکند. در روانشناسی اجتماعی دو بُعد منطقی و احساسی برای پیکره اندیشه و کُنشهای جامعه مطرح است. این دو بُعد در هر جامعهای در تعادل با یکدیگر هستند. بُعد منطقی در جامعه بر محوریت جمعگرایی استوار است و هر رفتاری را براساس میزان تأثیرگذاری بر تعاملات جمعی در جامعه طراحی و نهادینه میکند. در مقابل بُعد احساسی بر محوریت فردگرایی استوار بوده و هر رفتاری را براساس میزان اثرگذاری بر منافع فردی در درون زندگی اجتماعی و در چارچوب هنجارها و ارزشهای اجتماعی طراحی و نهادینه میکند. فصل دوم، به سرمایه اجتماعی و سنجش آن در جامعه اختصاص دارد. فصل سوم، به روشهای شخصیتشناسی و رفتارشناسی فردی و ارتباط آن با رفتار جمعی و استفاده از این شیوهها برای تقویت نقاط قوت و کنترل نقاط ضعف رفتارهای انفرادی برای بهبود بخشیدن این رفتارها در اجتماع میپردازد. فصل چهارم، تعریف متفاوت و جدیدی از امنیت را به صورت یک نظریه مطرح میکند. میتوان گفت هر امری که موجب آسایش و آرامشخاطر افراد شود امنیت به شمار میآید، یعنی همه کُنشها و واکنشهای فردی و اجتماعی، فرآیندهای امنیتی محسوب میشوند. فصل پنجم، به رفتارها و اندیشههای بازدارنده و کُندکننده روند روبه جلوی جامعه ایرانی میپردازد که اعضای این جامعه را در یک تقابل دائم قرار داده و مانع از تجمیع انرژیهای جامعه برای حرکت روبه جلوی اجتماعی میشود. این اندیشهها و رفتارها براساس مشاهدات میدانی جمعآوری و بررسی شده است و مشاهده میشود که در جامعه ایرانی بر سر زبان همه اعضای جامعه، به انحای مختلف وجود دارد و مورد نکوهش است ولی جامعه حاضر نیست که این اندیشهها و رفتارهای نکوهششده را از خود بزداید. فصل ششم نیز به نتیجهگیری و ارتباط دادن موارد یادشده در فصول چهارگانه اول با فصل پنجم اختصاص دارد. در این فصل گفتهشده که هرچقدر شدت تعاملزایی و بار همدلی رفتارهای اجتماعی، در جامعهای بیشتر باشد، انرژی کل جامعه، در جهت همافزایی هدایت خواهد شد و برعکس هرچه رفتارها به سمت ایجاد رودررویی و تقابل سوق داده شود، انرژی جامعه صرف کنترل واگراییهای جامعه خواهد شد و در حرکت روبه جلوی جامعه، کُندی و اختلال به وجود خواهد آورد.