دیوان جویای تبریزی

((دیوان جویا تبریزی)) شاعر قرن یازدهم کاری است که به اهتمام پرویز عباس داکانی با مقدمه‌ای شامل احوال، آثار و مختصات شعری این شاعر به چاپ رسیده است .کتاب متضمن غزل‌ها، قصاید، مثنوی‌ها، رباعیات، قطعات و رقعات شاعر است .هر یک از این اشعار براساس ترتیب الفبایی قافیه‌ها یا ردیف‌ها تدوین شده است .برای نمونه :دیده از فیض تو پریخانه شده است/ نکته از جوش تماشای تو دیوانه شده است/ می پرستان همه وارسته ز بند خویشند/ خط آزادی دل‌ها خط پیمانه شده است/ نرسیدی دمی ای بخت به فریاد دلم/ بهر خواب تو مگر ناله‌ام افسانه شده است/ در هوای طلب وصل تو ای شمع نگاه/ نفس سوخته خاکستر پروانه شده است/ شوخ طبعان جو سویدا به دلت جای دهند/ بس که((جویا)) سخنک‌های تو رندانه شده است .