آخر بازی

این نمایشنامه نشان‌دهنده پوچی و فقر معنایی مصیبت‌بار نوعی از زندگی است. «کلو» و «هم» دو شخصیت این نمایشنامه هستند که در کنار آن‌ها دو زباله‌دان بزرگ قرار دارد. هم، نابینا و تقریبا فلج است و روی صندلی چرخدارش میخکوب شده است و سعی دارد با تعریف کردن قصه‌های بی‌سروته و خرده‌فرمایش‌های بیجا، کلو را ذله کند و ...