نشانه - معناشناسی روایی مکتب پاریس: جایگزینی نظریه مدلیته‌ها بر نظریه کنشگران: نظریه و عمل

حوزه مطالعه علم «نشانه – معناشناسی مکتب پاریس» به ابعاد «روایی»، «صوری (فیگوریتو)»، «حسی عاطفی»، «شناختی» و «گفته» و «گفته‌پردازی» تقسیم می‌شود؛ اما تا کنش یا عمل نباشد نمی‌توان از هیچ‌یک از این ابعاد سخن گفت. نویسنده در این کتاب تلاش دارد به پیوستگی و گذار از نشانه‌شناسی کلاسیک به نشانه‌شناسی با دورنمای پدیدارشناختی بپردازد. معنا به‌مثابه تجربه زیسته تعریف می‌شود و برای احیای علم نشانه - معناشناسی موضوعاتی مانند «تن»، «ادراک»، «امر حسی» و «حضور» بررسی می‌گردد.