سر حافظ در حدیث دیگران

در کتاب حاضر بیان می‌شود که جادوی شعر حافظ همچنان طلسم می‌کند و مردم همچنان حیران معنای درونی واژه‌های آهنگین شگفت‌آور و ساده اما نفوذناپذیر وی هستند. معنای حقیقی ارجاع به عشق و می،و به گل‌وبلبل چیست؟چه چیزی پدیده توجه وسواس گونه غربی‌ها به حافظ و غزل‌هایش را (علی‌رغم تفاوت‌های بدیهی در مفاهیم هنری،زبان،فرهنگ و شکاف زمانی)توضیح می‌دهد؟شعر حافظ بدون شک حد اعلای مهارت زبان‌شناختی و ادبی است. شاید دلیل چنین استقبال گرمی از بوطیقای حافظ در غرب، بیش از کیفیات هنری در جاذبه بی‌زمان آن باشد. می‌توان در این جستجو برای یافتن راه‌حل، بسیاری از مسائل جهان‌شمول ولی پیچیده را دید؛ مسائلی همچون گذرا بودن زندگی، سرشت درک ناپذیر تقدیر و طبیعت ناپایدار امور دنیوی، که جملگی عقل را مغشوش و مغلوب می‌سازند. این انگاره‌های نیرومند و ظریف را فصیح‌ترین نویسندگان با نظمی ساده و آهنگین بازگو کرده‌اند. اعتلای این قطعات پرطمطراق و قدرتمند، الهام‌بخش ما می‌شود.