ادبیات پهلوی

کتاب حاضر به آثار به‌جای مانده از فارسی میانه می‌پردازد که نگارش آن‌ها به سده‌های هشتم و نهم میلادی و یا دوره ساسانی، یعنی سده‌های سوم تا هفتم میلادی باز می‌گردد. در دوره ساسانیان، زبان فارسی میانه که در آن زمان زبان رسمی دولت و روحانیون زردشتی بود، از مرزهای استان فارس پا فراتر گذاشت و تا شمال و شمال شرق ایران گسترش یافت. این زبان با گذشت زمان و در طی چند سده جانشین بسیاری از زبان‌ها و گویش‌های محلی شد، تا آنرجا که هنگام حمله اعراب به ایران، در بخش گسترده‌ای از سرزمین ایرانی کنونی، افغانستان و آسیای مرکزی به کار می‌رفت.