تابو در مثنوی معنوی

اصطلاح «تابو» از واژه تاپو در زبان تونگایی گرفته شده و عبارت است از ممنوعیت برخی رفتارها یا اجتناب از آن‌ها. در یک جامعه که انجام آن‌ها برای اعضای آن زیان‌بار بوده و یا مایه نگرانی، پریشانی و شرمساری است. در کتاب حاضر ضمن معرفی تابو و انواع و اقسام آن، پیشینه و مبانی نظری این پدیده توصیف شده است. علاوه بر آن، انواع تابو و بسامد آن‌ها در مثنوی معنوی و نیز دلیل استفاده مولانا از این تابوها بررسی شده است.