همراهی دیرین: نگاهی به جایگاه و کارکرد نخبگان کرد در دولت مرکزی ایران دوره‌های صفویه و قاجار

این‌که گفته می‌شود مورخان هر عصر تاریخ را از نگاه خود می‌نگارد، از یک زاویه معطوف به شناخت نیازهای متفاوت هر دوره است. مورخ در پی پاسخ‌گویی به پرسش‌ها و یافتن نمونه‌هایی است که بر پایه آن‌ها بتواند الگویی سه وجهی مرکب از یافته‌ها و دریافته‌های تاریخی، واقعیت‌های روز جامعه و دانش نوین بشری ترسیم کند. امروزه حضور نخبگان کرد در عرصه‌های مدیریتی کشور از جمله مهم‌ترین مسائلی است که در تعامل دوسویه حاکمیت و جامعه کرد هم‌چنان محل گفتگو است. نگارنده در این پژوهش در پی آن بوده تا سخن خود را در باب حضور مؤثر و دیرپای نخبگان کرد در عرصه قدرت سیاسی و حاکمیت ملی کشور، مبتنی بر قرائن محکم تاریخی عرضه کند.