چهل‌نامه‌ی کوتاه به همسرم

عزیز من! بی‌پروا به تو می‌گویم که دوست داشتنی خالصانه، همیشگی و رو به تزاید، دوست داشتنی است بسیار دشوار تا مرزهای ناممکن. امّا من نسبت به تو، از پس این مهمّ دشوار به آسانی بر آمده‌ام. چرا که خوبی تو، خوبی خالصانه، همیشگی و روبه تزایدی است که هر امر دشواری را بر من آسان کرده است و جمیع مرزهای ناممکن را فرو ریخته. امروز که روز تولّد توست، اگر تنها یک غنچة فروبستة گل سرخ به همراه این نامه کرده‌ام، دلیلش این است که گمان می‌کنم عصر، بچّه‌ها و شاید برخی از دوستان و خویشان با گل‌هایشان از راه برسند و این البتّه شرط ادب و مهمان‌نوازی نیست که ما پیشاپیش همة گلدان‌ها را اشغال کرده باشیم. گلدان، خانة محبّت دوستان ماست. کتاب حاضر مشتمل است بر چهل نامة کوتاه عاشقانه از نادر ابراهیمی نویسندة معاصر کشورمان خطاب به همسرش. وی در این نامه‌ها به جریان‌های عادی زندگی اشاره می‌کند. این نامه‌ها را می‌توان سخنان بسیاری از افراد به همسرانشان دانست.