آفتابی در میان سایه‌ای (مروری بر زندگی و آثار فریدالدین عطار نیشابوری)

«فرید الدین عطار نیشابوری»، نخستین شاعری است که عرفان را به طور مبسوط به زبان شعر بیان کرد؛ یعنی کاری را که قبلا حکیم ابوالقاسم فردوسی دربارة احیاء تاریخ و هویت ایرانی کرده بود و نیز کاری را که حکیم‌نظامی با سرودن داستان‌های عاشقانه بنیان نهاد. تفاوت کار عطار با داستان‌پردازان بزرگ شعر فارسی مانند فردوسی و نظامی آن است که آنان نخست شاعر بودند و سپس داستان‌سرا، اما عطار نخست عارف و پیشرو اهل طریقت بود و پس از آن شاعر، به همین سبب هنر شعری عطار، تحت‌الشعاع هدف اصلی او یعنی اشاعة عرفان و هدایت و ارشاد مریدان بود. در پنجمین شماره از مجموعة «اندیشه‌مندان ایران و اسلام» زندگی و آثار عطار معرفی شده است.