فلسفه جغرافیای سیاسی

در کتاب حاضر، برای نخستین بار سویه‌های مختلف جغرافیای سیاسی از منظر تاریخی، فلسفی و کاربردی مورد واکاوی و تحلیل قرارگرفته است. در فصل نخست، از منظر فلسفه علم به تبیین جایگاه معرفت‌شناسی جغرافیا پرداخته شده است. این فصل بر این انگاره استوار است که علم جغرافیا بر بنیادهای کمابیش ثابت و پایدار طبیعت و انسان جغرافیایی استوار است که طبیعت وجودی‌اش در حوزة نیازهای مادی و معنوی او را به نگارش و توصیف پدیده‌های طبیعی سوق داده است. در فصل دوم بنیادهای فلسفی جغرافیای سیاسی به‌تفصیل بررسی‌شده است. در فصل سوم در دو بخش تکامل اندیشه در جغرافیای سیاسی و تاریخ تحول رشته جغرافیای سیاسی، تاریخ این علم با بهره‌گیری از اسناد نویافته بررسی‌شده است. فصل چهارم افزون بر طرح تعریف‌های گوناگونی که تاکنون از این علم به‌عمل‌آمده است، تعاریف یادشده در قالب دیدگاه ربطی و علی، دیدگاه توصیفی، دیدگاه تحلیلی و دیدگاه پدیداری را واکاوی و بررسی کرده است. در دو فصل بعدی مکاتب مختلف محیطی، ناحیه‌ای، فضایی، تعاملی و انتقادی بررسی‌شده و پرکاربردترین مفاهیم مورداستفاده در جغرافیای سیاسی و شاخه‌های تخصصی جغرافیای سیاسی به‌طور کامل بیان‌شده است.