گرمابه‌های قاجاری تهران (بررسی باستان‌شناختی حمام‌های عمومی دوره قاجار در بافت قدیم شهر تهران)

سابقة ساخت حمام عمومی در ایران به صدر اسلام بازمی‌گردد و تا به دورة قاجار نیز ادامه می‌یابد. حمام‌های عمومی در دورة قاجار، نه تنها کارکرد مذهبی خود را در پیوند با بهداشت و پاکیزگی به شکل کامل‌تری حفظ می‌کنند؛ بلکه در رابطه با کارکردهای اجتماعی و فرهنگی نیز نقش پررنگ‌تری بر عهده می‌گیرند. شهر تهران به عنوان پایتخت ایران در دورة قاجار، بیشترین تعداد حمام‌های عمومی را در اختیار داشته است. در کتاب حاضر به بررسی محدودة شهر تهران در دورة قاجار پرداخته شده است. بررسی رابطة میان میزان جمعیت، تعداد حمام‌های عمومی و سطح بهداشت مرتبط با شستشو در محله‌های شش‌گانة دورة قاجار، از موضوعات مطرح شده در این اثر است. در این پژوهش همچنین، پراکندگی منطقه‌ای حمام‌های عمومی بررسی شده و عوامل مؤثر احتمالی بر شکل‌گیری این پراکندگی ذکر شده است.